bu siirde iki göz var
biri senin; biri onun
Senin o karanlik, küf kokulu
matem gözlerini terkediyorum

biliyorum; saçlarinin sarisi
gözlerinin yesiline karismis
biliyorum; sana benzemek için
melikeler birbiriyle yarismis
fosforlu ve derin bakislarina
çaglar boyu nice destanlar yazilmis
oysa ben görülmedik bir lale yapragina
gökleri kiskandiran bir destan yaziyorum
gözlerin degisip kaplasin karanligi
bütün ufuklari sarsin gözlerin
gene de hep bende kalsin gözlerin

l
kapama gözlerini; karanliktan korkarim
atlilar kaybeder yolunu, hasretimin
posta güvercinleri geri dönmez ülkeme
yasli dereler gibi mutsuzluga akarim
kapama gözlerini; karanliktan korkarim

ll
atesten ve köpükten siyirip ellerimi
mekanimi gülistan eyleyendir gözerin
isyaniyla ihtiras ve gerilim yasayan
Kabil�in ruhunu kan eyleyendir gözlerin
vuslat askini Leyla düsürmedi çöllere
arzi Mecnun�a hicran eyleyendir gözlerin
gözlerinde basladi tarihin macerasi
Adem�i Havva�ya ram eyleyendir gözlerin
Kerem daglar ardinda aradi gözlerini
Kamber�i bile viran eyleyendir gözlerin
Ferhat daglari deldi yolunu bulmak için
sevmeyenleri giryan eyleyendir gözlerin
sularin emzirdigi muamma bir çocugu
yedi iklime hakan eyleyendir gözlerin

lll
gözlerin göklerinde
her yüzyilin basinda
birer akkor olmus gözlerin
çekip çikarsam da misralarimi
ben yalniz gözlerinin sairiyim aslinda

hangi rüzgara verdiysem askimi
beni alip yanginlara götürdü
mustu bekledigim bütün yelkenlilerden
ates düstü içime

lV
yüregimden fiskiran bir �ah� midir gözlerin
beni benden koparan �eyvah� midir gözlerin
Bu gözler, o aydinlik o güzel gözler degil
yoksa yalanci midir, günah midir gözlerin
ses midir, aynalarda çarpan kulaklarima
kürdili hicazkar mi, segah midir gözlerin
Arif Bey�i Itri�yi ömür boyu inleten
nihavend mi, sultan-i yegah midir gözlerin
kubbesinde yitirdim zaman duygularimi
aksam midir, gece midir, sabah midir gözlerin
ruhumu bastan basa acilarla dokuyan
beynimi kursunlayan silah midir gözlerin
her kösede zifiri bir silüet birakan
gönül memleketimde seyyah midir gözlerin
renkler avare; sitem basibos kuytularda
mavi midir, yesil mi, siyah midir gözlerin
yoksa yalancimidir, günah midir gözlerin

V
nihan kildi gözlerin bana kapilarini
oysa ben gözlerinden girerdim yüregine
her bakisin bir damla ab-i zindegan idi
hicranli her gülüsün bin yillik figan idi
içime, solusundan sonra koyu renklerin
birer sirpençe gibi düstü gözbebeklerin
feryadima gök bile bigane degil simdi
söyle, kurtulusun mu, harabin mi gözlerin
gözlerinde mi mehtab; mehtabin mi gözlerin

Vl
çaglayanlar bile hararetlidir
bugday basaginin açligidir ufuklar
siperleri asiklar mi doldurmaliydi
zalimler mi
neden böyle hiçkirikli, umutlar

Vll
beni hangi urganla bagladin gözlerine
beni hangi irmaga karistirdin yeniden
senden kopamiyorum gözlerin var oldukça
sensiz yapamiyorum yüzün bahar oldukça
gözlerine baktikça duruluyor yüregim
ölse de, gözlerinden soruluyor yüregim
indirme kirpigini; tutusmasin kainat
nazar kil; ferahlasin; kavruluyor yüregim
sensiz küle dönerek savruluyor yüregim

Vlll
diyorlar ki agla
agla ki dumani dagilsin yollarin
aglamayi denizlere biraktim


yalniz gözlerindir hayatta kalan
ugruna adandigim
mahseri sularla çevirip dört yanindan
gönlümde sakladigim
aynalarda arayip bulamazken günboyu
gölgesinde konakladigim
gözlerindir ufkumda dalgalanan

Rüstem�in kanini döktüm yerlere
Istanbul�u kusattim gözlerin için
Azrail�e kostum siperlerimden
gözlerine baka baka dirildim
niçin kizil kiyamettir gölerin bu gün
niçin heyelan var eteklerinde
Israfil�den isaret mi almissin
yanaklarinda mahser kalintisi
dudaklarinda mizan
bütün gamli hüdhüdler Belkis�le döner sana
yildizlar vuslat için her gece iner sana
rengini, gözlerinde kaybolan bilir

lX
gözlerin ugrak yeridir bestekarlarin
sairler hüzne dalar yesil okyanusunda
esiginde ölümsüz dilenciler
gözlerin gecenin intiharidir

sen gözlerine mahkumsun; gözlerin bana
ben siir yazmasam, kim tanir gözlerini
geçerken yalnizlik sokagindan
hangi demirci indirir parmagina çekici
hangi berber yanagini keser müsterisinin
gözlerine bakmasam, dogar mi günes

X
gözlerin bosluga akan bir irmak degil
gözlerin sadece ölmek, yasamak degil
gözlerin tükenis doruklarinda
bulunmayanlari aramak degil
gözerine asina oldugum günden beri
ben artik hir gece sesleniyorum
düse kalka
yorgun argin
derbeder
yapayalniz
duruyorum; yanlis anlasiliyor
her hücremde bir inkilab
her gönlümde bir mahitab
evim harab; ömrüm harab
ne ay kaldi, ne de mehtab
gök bulanik; ufuk silik
gene de magrur ve dimdik
yürüyorum; mezarim oluyorsun ansizin

Xl
bu son siir, o küflü gözlerine yazilan
bu son mezar kalbimde hicranla kazilan
senin gamsiz gözlerin kahkahalar atarken
benim gözlerim viran; aglamaya deger mi
her cilven bir istirab; her nazin kapkaranlik
yorgun kurakliginda islanmaya deger mi
hiç güzel olur muydun gözlerin olmasaydi
ateslere girmeye ve yanmaya deger mi
bir kevser irmaginda serinlemek dururken
sellerine karisip bulanmaya deger mi
aydinligin gözleri çagiriyor kalbimi
zehir bakislarinla boyanmaya deger mi
gözlerine bir ömür dayanmaya deger mi