Ben, hayatta kimseye bu kadar sabırlı davranmamıştım oysaki...
Severim özgürlüğümü, asi olmayı,bir bardak suda fırtınalar koparmayı ,kimseye hesap vermemeyi... Bir bunları sevdim bir de seni...Sevgilin değil sevdiğin olmayı istedim...

Ne kadar da kolaydım senin için, ne kadar da zahmetsiz... Çünkü seni çok seviyordum... Tabiki bocalardın... Emindin düzgün insan olduğumdan, hayatında hiç karşına çıkmamış kadar düzgün... Emindin seni çok sevdiğimden ve düşündüğümden...

Nedenleri, niyeleri hiç merak etmedim desem yalan olur...
Bu kadar sevgisizliğinde seni nasıl bu kadar sevdim, onu merak ettim... Benim için ne düşündüğünü, beni nasıl gördüğünü, sendeki beni merak ettim...

Sendeki olmayan beni merak ettim hep....

Artık hayal kurmuyorum....

Belki yanıldım.. belki inadına daha fazla hayaller kurmalı, bütün zamanları en sevilenle doldurmalı, küçük mutluluklar yerine belki kocaman kocaman mucizeler istemeliyim... Bilmiyorum ne yapacam ama heralde artık çok geç..

Artık hayal kurmuyorum....
alıntı..